خاک «مافیای اکران»به توبره کشیده میشود!؟
به این چند گزاره توجه کنید:
امیر پورکیان تهیه کننده سینما در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛
در خصوص عدم توازن فیلمهای تولیدی با میزان کم اکران در سینمای
ایران گفت: دلیل اصلی این معضل کمبود سالن سینما است چرا که عرضه
زیاد و تقاضا کم است و در نتیجه اتفاق دیگری نمیتواند رخ دهد.
چند روز پیش یکی از دوستان از من پرسید که آیا در اکران، مافیا
وجود دارد؟ گفتم بدون شک مافیا است؛ در حال حاضر شما اگر بهترین
فیلم را بسازید و صبح تا شب هم برای آن تبلیغ کنید اگر سینمادار سالن
و سانس در اختیارت قرار ندهد، نمیتوانید فیلم را به مخاطب عرضه
کنید. وی افزود: این تبلیغات به نفع مافیا تمام میشود چون بیننده
برای دیدن فیلم به سینما میرود ولی به دلیل نبود سانس به تماشای
فیلم دیگری مینشیند.
محمدعلی باشهآهنگر کارگردان سینما
در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم، شرایط نمایش فیلمهای دفاع مقدس بنا
بر وجود مافیای اکران و شرایط مختلف تحت تاثیر قرار دارد. در خصوص
اکران فیلمها شرایط یکسانی در رسانه و در زمینه تبلیغات تلویزیونی و
میدانی وجود ندارد و براساس شیوههای متفاوت سعی در فروش فیلم
خود دارند و فروشهای چند میلیاردی را رقم میزنند.
حمید
بهمنی کارگردان «گامهای شیدایی» که فیلمش سال گذشته با موضوع جنگ نرم
درسی و یکمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد در مورد اکران
این فیلم گفت: بی شک نباید مافیای اکران را نادیده گرفت چرا که این
مافیا چتر بسیار گستردهای دارد و سایه آن بر روی هر فیلمی
میتواند وجود داشته باشد گاهی این مافیا زمینه فروش یک فیلم را
مهیا میکند و گاهی نیز سبب اکرانسوزی میشود. لذا بنده به صراحت
نمی توانم اعلام کنم گامهای شیدایی که به موضوع جنگ نرم میپردازد
چقدر درگیر مافیای اکران خواهد شد؟
شجاعی کیاسری نماینده
مجلس نهم به مساله مافیای اکران اشاره کرد و با موثر خواندن آن در
میزان ریزش مخاطبان سینما گفت: مافیای اکران یکی از معضلاتی است که هنوز
معاونت سینمایی علیرغم آنکه ادعای حل و رفع آن را دارد، حل نشده و
این مافیا هنوز وجود دارد و معاونت سینمایی باید فراتر از حرف و
در عمل نشان دهد که بهترین اثر اکران میشود. عضو کمیسیون فرهنگی
ادامه داد: در کارنامه سینمایی ما بسیاری از تولیدات وجود
دارند که از افراد صاحب نام در آن استفاده نشده، اما کار
ارزشمندی است و در تصمیمگیریها باید این موضوع لحاظ شود و
نباید نفوذ این افراد در هماندیشیهایی که صورت میگیرد، نسبت
به افراد مشهور و صاحبنام در حد کمتر و پایینتری باشد و کسانی
راه به مقصود ببرند که صدای بلند، پارتی کلفت و پول بیشتری
دارند یا بهتر میتواند لابی کند.
مدیر مسئول روزنامه
سینمایی سینمافیلم: در روزهای اخیر و با مطرح شدن برخی انتقاداتی از
ناحیه دستاندرکاران سینمای کشورمان در مورد گسترده شدن حوزه
فعالیت مافیای اکران و ممانعت تراستهای پنهان محفلی از روی پرده رفتن و
نمایش تعدادی از فیلمهای سینمایی متعلق به سینمای مستقل، به نظر
میرسد شرایط جدیدی پیش روی سینمای ایران قرار گرفته است.
این
رویه مرسوم اگر چه در سالهای گذشته نیز مجال عرضاندام و مانع تراشی
در روال اکران و پخش فیلمهای سینمایی را داشت، اما در این دو سه
سال اخیر با به کار گرفتن شیوههای بعضا حذفی، سعی در استحکام بخشیدن
به ساختار تاثیرگذاری خود بر حوزه نمایش فیلمهای سینمایی را دارد.
این شیوههای غیرحرفهای و به دور از اخلاق، روی دیگر سکه جریان
نامیمونی به نام مافیای پخش است که تلاش گستردهای برای در دست گرفتن
نبض اکران و نمایش فیلمهای سینمایی در داخل کشور دارد!
ماجرای
مافیای اکران در سینما زخم کهنهای است که در حال عفونی شدن است.
مافیایی که با خروار خروار پول و امکانات خود مشغول جهت دهی به سینمای
ایران است. این جهتدهی و تاثیرگذاری تا حدی است که حتی نهادهایی چون
حوزه هنری هم با داشتن حدود صد سینما نتوانسته جریانی غالب
ایجاد کند.
نکته تاسفبار ماجرا آنجاست که قدرت و لابی این
مافیا و شدّت و حدّت تاثیرگذاری آن به قدری است که نهادهای مثلا
انقلابی را نیز در پازل مافیایی خود به کارگیری میکند و اساساً
آنها را اخته میکند.
اگرچه تلاشهایی در برخی از مقاطع برای
درهم شکستن دیوار بتنیساز مافیای اکران کلید خورده اما با نگاه
درآمدساز به سینما و هجمه سرپنجههای رسانهای مافیا این تلاشها راه
به جایی نبرده است و همچنان درب اکران در سینما بر پاشنه مافیا
میچرخد.
اینها در حالی است که سهم مدیریت اکران آثار
سینمایی در گرایش به سینمایی که محتوای آنرا مضامین سخیف و کم ارزش تشکیل
داده نباید مورد غفلت قرار بگیرد. آثاری که نه تنها
دستاوردی در سینما محسوب نمی شوند بلکه به عنوان ویترین سینمای
ایران باید مایه شرمساری قلمداد شوند و در برنامهریزی اکران
سالانه سینمای ایران شرایط مطلوب را به خود اختصاص میدهند و موجب از
دست رفتن فرصتها برای دیده شدن آثاری میشوند که جنبه ملی ـ
میهنی دارند.
پرویز شیخ طادی، کارگردان سینما معتقد است:
وقتی سینما کوپنی باشد، اکران کوپنی میشود و مافیا شکل میگیرد. ما
تعداد محدودی سینما داریم که همیشه سرش دعوا است. وقتی چیزی
کوپنی و کم میشود خود به خود پارتی بازی و حق خوریها شکل
میگیرد. این زمین کجی دارد که از هر جایش میتواند فساد شکل
بگیرد. وقتی در فیلمها کسانی که اصلا لیاقت و شایستگی بازیگری
ندارند، وارد بازار میشوند تمام بهداشت سینما را بهم
میریزند. خیلیها میگویند فلان خانم باید پول و سرویسهای مختلف
بدهد تا به او کار بدهیم. این سینما خراب است.
همین وضعیت
باعث شد تا وحید جلیلی مسئول شورای سیاستگذاری جشنواره مردمی عمار
در نشست خبری هفتمین دوره این جشنواره یکی از ماموریتهای جشنواره
مردمی عمار را بازسازی سازمان تماشا اعلام کند. وحید جلیلی در این
نشست رسانهای در ارتباط با سازمان تماشا و تعریفش از آن گفت: امروز چالش
اصلی سینمای ایران سازمان تولید نیست،سازمان تماشا است. اگر تعارفات را
کنار بگذاریم، جریانات سیاسی و فرهنگی خاص توانستهاند با حمایتهای
بیشائبه قدرتهای بزرگ به سازمان تماشای خوبی برسند. ورود
ماهوارهها به تبلیغات واقعیت غیر قابلانکاری است که اثرش را هم در فروش
آثار سینمایی میبینیم. فروشهایی که معنادار است، فیلمهایی که اگر ۳
الی ۴ سال پیش بود و به نمایش در میآمد یک دهم این فروش را هم به
خود نمیدیدند. واقعاً این آثار به لحاظ استانداردهای هنری و
حرفهای در سطح متوسطی هستند و با اتکا به سازمان تماشا به فروش قابل
توجهی دست پیدا کردهاند. در مقابل، استراتژی تهدیدمحور و
فرصتسوزی در بعضی از مدعیان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران وجود
دارد. ما سازمان تماشای مناسب سینمای انقلاب را نداریم و از آن بهره
نمیبریم.
مسئول شورای سیاستگذاری جشنواره مردمی فیلم عمار در
ادامه افزود: سال اخیر یکی از بهترین سالهای سینمای انقلاب از جهت
تولید بوده است فیلمهای متعددی تولید شده و به چرخه اقدام
رسیدهاند. از فیلم سینمایی «یتیمخانه ایران»گرفته تا فیلم سینمایی
«سیانور» یا «ایستاده در غبار». گاهی برای تولید یکی از این فیلمها
باید سالها انتظار کشید تا یکی از آنها تولید شوند، اما امسال این
اتفاق افتاد. اما اگر نگاهی به فروش آنها کنیم متوجه میشویم که در
سازمان تماشا دچار چالش جدی هستیم.
اگر آقای ابوالقاسم طالبی
یک فیلم ۱۰ دقیقهای با مضمون ضدانقلابی میساخت صدها تریبون
نمازجمعه و ... علیه او موضع میگرفتند، اما جای تأسف است که بعد از
دنبال کردن استراتژی تهدیدمحور به جایی میرسیم که آثار پرفروش
سینما، که یک دهم «یتیمخانه» نیستند و قابلیت آن را ندارند اما به
دلیل برخورداری از سازمان تماشای مناسب به فروش خوب میرسند.
جلیلی
عنوان کرد:جشنواره مردمی فیلم عمار جایی برای بازسازی سازمان تماشای
جمهوری اسلامی است. امیدواریم به یک شرایط طبیعی برسیم، شرایطی فراتر از
دوپینگهای ماهوارهای که بتواند تصویر واقعی از داشتههای سینمای
ایران را به جهان عرضه کند. در سازمان تماشا یک سختافزار و یک
نرمافزار داریم تریبونهای نمازجمعه میتوانند در این بخش به ما کمک
کنند که متأسفانه غافل هستند. پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در
چالشهای رسانهای (متناسب با آن دوره) همواره حضور پررنگی داشتند و
از هنرمند مسلمان دفاع میکردند. مقام معظم رهبری نیز این رویه را
به وفور داشتهاند،اما رهبر انقلاب را مقایسه کنید با اطرافیانشان
که یک صدم ایشان با هنر انقلاب نسبتی ندارند. نمیتوانیم ادعا کنیم
که در یک جنگ فرهنگی هستیم و نباید به راحتی از کنار خطاهای راهبردی
گذشت. اگر شبکههای مختلف یا مساجد و تریبونهای نمازجمعه کمک کنند و
فرصتمحور به این موضوع نگاه شود با تحول بزرگی روبهرو خواهیم شد.
نباید
فراموش کرد زمین کج این روزهای سینما که شرایط ویژهای برای رشد مافیا
و از پی آن مفاسد مختلف دارد یکی از ابزارهایی است که در تخریب
فضایل اخلاقی در جامعه به شدت اثر دارد و سازمان تماشای جشنواره
مردمی عمار که نه تنها مراکز استانها بلکه شهرهای دورافتاده و
روستاها را درنوردیده است میتواند فرصتی برای متلاشی کردن چنبره
مافیایی بر سینما و ریلسازی جدیدی برای اکران و دیدهشدن آثار
انقلابی باشد.