کوک شبانه سازها در رسانهملی!
۱- مقام معظم رهبری روز ۱۲ تیر ماه سال ۱۳۸۹ در دیدار با رئیس سازمان و
جمعی از هنرمندان صدا و سیما، رسانه ملی را، مرکز هدایت فکری جامعه برشمرده
و با اشاره به تعبیر حضرت امام خمینی رحمتالله علیه(۱) درباره صدا و سیما
فرموده بودند: «این دانشگاه بزرگ باید همچون قلهای عظیم و سرچشمهای
همیشه جوشان، زلالِ معارف الهی – انسانی – اجتماعی – فرهنگی و سیاسی را در
زندگی مردم جاری سازد که این جایگاه بسیار مهم، تکالیفی اساسی را در مقابل
مسئولان، دست اندرکاران و همکاران هنرمند صدا و سیما قرار داده است.»
۲-
«اینکه میگویند که اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها میروند از جای
دیگر میگیرند موسیقی را، بگذار بگیرند از جای دیگر، شما عجالتاً آلوده
نباشید؛ آنها هم کم کم برمیگردند به اینجا. این عذر نیست که اگر موسیقی
در رادیو نباشد، آنها میروند از جای دیگر موسیقی میگیرند. حالا اگر از
جای دیگر موسیقی بگیرند، ما باید به آنها موسیقی بدهیم؟! ما باید خیانت
بکنیم؟! این خیانت است به یک مملکتی، خیانت است به جوانهای ما. این موسیقی
را حذفش کنید بکلی، عوض این یک چیزی بگذارید آموزنده باشد. کم کم مردم را و
جوانهای ما را عادت به آموزندگی بدهید؛ از آن عادت خبیثی که داشتند
برگردانید. اینکه میبینید که جوانها اگر این نبود میروند سراغ موسیقی
دیگر، برای این که اینها عادت کردند! این شاهد بر این است که جوانهای ما
فاسد شدند. الآن ما موظّفیم که این نسلی که فاسد شده برگردانیم به صلاح و
نگذاریم این کوچکهای ما فاسد بشوند، اینها را جلویش را بگیریم، باید جدّ
باشد این مسائل.»(۲)
۳- بکارگیرى آلات موسیقى براى نواختن موسیقى
غیرلهوى، اگر براى اجراى سرودهاى انقلابى یا دینى و یا براى اجراى
برنامههاى فرهنگى مفید و برنامههاى دیگر با غرض عقلایى مباح باشد،
اشکال ندارد به شرط اینکه مستلزم مفاسد دیگرى نباشد و همچنین آموختن و یاد
دادن نوازندگى براى امر فوق فىنفسه اشکال ندارد. ولى ترویج موسیقى با
اهداف عالیه نظام مقدس اسلامى سازگار نیست.(۳)
۳ بند فوق از یک سو
مبانی نظری محکمی درباره محدوده موسیقی در نظام جمهوری اسلامی ایران و به
طور خاص در رسانه ملی به عنوان یک دانشگاه بزرگ را مشخص میسازد.
الف-
یک برایند مشخص از فرامین امام خمینی(ره) این است که موسیقی باید به طور
کلی از رسانه ملی حذف شود و ترویج کنندگان آن خائن محسوب می شوند. البته در
فرمایشات دیگر امام(ره) این کلام صریح وجود دارد که منظور ایشان از موسیقی
سرودهای انقلابی و موارد مربوط به جنگ نبوده است.(۴)
ب- براساس نظرِ صریح مقام معظم رهبری، ترویج موسیقى با اهداف عالیه نظام مقدس اسلامى سازگار نیست.
رسانه
ملی سالهاست که در وادی موسیقی، شرع مقدس و احکام صریح حکومتی را نقض
میکند و در جهتی کاملا برعکس مبانیِ نظری اعلام شده حرکت میکند. اما
همواره مقاطعی در تاریخ بودهاند که در رده مصادیق سد شکنی برای ورود به
عصری جدید و دورهای متفاوت قرار می گیرند.
یکی از این مصادیق سد
شکن، تولید و پخش برنامهای به نام «شب کوک» از سیمای جمهوری اسلامی ایران
است که محتوا و حاشیه آن اساسا به ترویج موسیقی با محتوای غربی و پوچ آن
اختصاص دارد. رسانهملّی که قرار بود روزی یک دانشگاه بزرگ باشد، در کشاکش
سی و هفتیمن دهه فجر انقلاب اسلامی با نمایش یک استدیوی ساخته شده به سبک
کابارهها و کازینوهای دوره طاغوت در حال ترویج موسیقی به سخیفترین و
بیمحتواترین شکل موجود است. شب کوکیها در قالب یک مسابقه، نه تنها به پخش
موسیقیِ حرام مشغولند بلکه با فراخواندن جوانان کشور به رقابت در این عرصه
در حال ترویج آن به عنوان یک عادت خبیث در جامعه هستند و نسل کشور را به
سوی برگزیدن آن به عنوان حرفه ترغیب میکنند.
با عطف به مبانی نظری و
شواهد عینیِ طرح شده، سوال اساسی این است اگر رسانه ملی یک دانشگاه بزرگ
است که هست، آیا ترویج موسیقیِ حرام، عادت خبیث و سکولاریسم، سرفصلهای
قابل تدریس در کلاسهای درس آن را تشکیل می دهند؟
...............................
۱- امام خمینی (ره) فرمودند: «صدا و سیما یک دانشگاه بزرگ است»
۲-
یکی از آراء امام خمینی درباره موسیقی: سخنرانی در جمع کارکنان رادیو
دریا، نقش تربیتی رادیو و تلویزیون، ۳۰ تیر ۱۳۵۸ ، صحیفه امام خمینی جلد ۹
صفحه ۲۰۵
۳- س ۱۱۴۵، پاسخ مقام معظم رهبری به سوالی تحت عنوانِ آیا
آموختن موسیقی بهخصوص سنتور جایزاست؟ ترغیب و تشویق دیگران به آن چه حکمی
دارد؟
۴- امام خمینی صبح روز ۱۷ دى ۱۳۶۲ خطاب به اعضاى شوراى
سرپرستى صدا و سیما میفرمایند: «من از اولى که انقلاب پیروز شد و این امور
به آقایان واگذار شد، راجع به صدا و سیماى جمهورى اسلامى خیلى پافشارى
داشتم که مسائلى که آنجا طرح میشود، و وضع آنجا یک وضعى باشد که خودش
مروّج اسلام باشد. اول هم بدتر شلوغ بود، خیلى خیلى ناگوار بود. زمانى که
قطبزاده هم بود به ایشان من سفارش کردم که شما این موسیقیها را بردارید،
این چیزهایى که نمیتوانید جدا کنید از هم، اصلش آن را نگذارید. ما یک کار
حرامى را بکنیم که یک چیزى را میخواهیم نشان بدهیم، این صحیح نیست، ایشان
یا نتوانست یا نخواست، نشد... بازهم این را تکرار میکنم که موسیقیها باز
کمى هست، باید اشخاصى که مطلعند اینها موسیقى هستند مشاهده کنند ببینند
اگر یک چیزى را مىبینند موسیقی اش را نمیتوانید رد کنید، اصلش را رد
کنید... در اینجا محمد هاشمى مدیر عامل وقت صدا و سیما از امام می پرسد
منظور غنا است؟ و امام میفرماید همان را میگویم اگر موسیقىِحرام باشد
... آن چیزهایى که راجع به جنگ است اینها چیزى نیستند. دوباره محمد هاشمی
می پرسد سرودها؟ و امام میفرمایند: بله، اینها چیزى نیستند، اما گاهى هم
هست که غناست...هاشمى مجددا میگوید: شما موارد خاصى که به نظرتان هست ،
اگر موارد خاصى را در نظر دارید معیّن کنید. و امام درپاسخ می گویند:«من
نمیتوانم بگویم ، من که نمیتوانم بنشینم پاى رادیو ببینیم چى میگوید،
اینجایش چطور است. این را باید خود شما آقایان، اشخاصى که مطلعند از آن،
جدا کنند از هم، لابد مىتوانند این را، وقتى هم که چیزى را میخواهند [به
پخش] بدهند، میتوانند این را جداش کنند، اگر هم نتوانستند اصلش را کنار
بگذارند!»