گاماس‌گاماس روی خون شهدا!

۱-«شب کوک» و پس از آن «سه شو» ، دو برنامه متفاوت بودند که در سال ۱۳۹۴ ، با نسبتِ متفاوت ، برای اولین بار ترویج موسیقی به شکل حرفه ای را از رسانه ملّی آغاز کردند. در این ۲ برنامه که احتمالا کیفیت وکمیّت آن معرف حضور اکثر مخاطبان هست، جوانان فعال در عرصه موسیقی در رقابت با یکدیگر، در یک مسابقه شرکت کردند و مهارت خود در خوانندگی را به آزمون گذاشتند.

به دنبال این سد شکنیِ بی سابقه، شاهد بودیم که موسیقی و نمایش خوانندگی در انواع مختلف آن به یکی از ارکان برنامه های طنز و بعضا هجو محورِ سیما در ایام نوروز تبدیل شد. تا جایی که رامبد جوان برای حفظ مخاطب و خارج کردن برنامه خود از یکنواختی، مسابقه لب خوانیِ افراد مشهور بر روی موسیقی خوانندگان را راه اندازی کرد و در این مسیر نیز هیچ ابایی از گفتن این عبارت که اقدامش یک تقلید محض از برنامه های غربی بوده نداشت. به دنبال «جوان» ، مهران مدیری نیز بخشی از برنامه دورهمیِ خود را که به صورت هفتگی پخش می شود، به خوانندگیِ زنده میهمانان خود در برنامه اختصاص داد.

۲-ماه های پایانی سال ۱۳۹۴ در حالی با انفجار بمب موسیقی در سیمای جمهوری اسلامی ایران تمام شد که موجِ آن روزهای ابتدایی سال ۹۵ را نیز لرزاند. باربد بابایی ، کارگردان و مجریِ برنامه «شب کوک» و کسی که قبلا در یک شبکه‌ ماهواره ای به نام «ایران موزیک» به عنوان مجری تخصصی موسیقی مشغول به کار بوده در قسمت پایانیِ شب کوک وعده داد که به زودی با ترکیب جدیدی به سیمای جمهوری اسلامی ایران باز خواهد گشت.

۳-باربد بابایی در برنامه ای که تحت عنوان پشت صحنه شب کوک، پخش شد ضمن گلایه از مقایسه شب کوک با برنامه های «آن سوی آبی» توسط رسانه ها، اذعان کرد که سالها برای برگزاری چنین برنامه ای تلاش کرده و هدفش نیز از ساخت چنین تولیدی معرفی سالانه خوانندگان خوب به جامعه و بازار موسیقیِ کشور است. هادی دمیرچی یکی از تهیه‌کنندگان این برنامه نیز پیش از این گفته بود که «ما با کمک باربد بابایی برای جلوگیری از خروج جوان‌های مستعد کشورمان به کشورهای خارجی و صرف هزینه‌های گزاف در این کشورها این برنامه را تهیه کردیم که تا به امروز بازخوردهای خوبی را در پی داشته است.»

۴-روند فوق و توجیه سازندگان برنامه شب کوک، مصادیقی از اظهارات و توجیهات برای ترویج موسیقیِ غنا و غربی است که در انتهای مطلب، با استفاده از آراء امام خمینی و مقام معظم رهبری پاسخ متقنی به آن داده شده است. فارغ از سابقه سازندگان و شرکت کنندگان این برنامه که مثلا پیش از این در کدام برنامه ماهواره ایِ کذایی فعالیت می کرده اند، مخاطب اصلیِ این نوشتار ، رسانه ملّی است که بر اساس نصّ فرمایشات امام خمینی رحمت الله علیه ، در حال خیانتِ صریح است.

۵-رسانه ملّی نه تنها با اقدام بدعت آمیز خود جوانان کشور را به سمت عادت خبیث موسیقی هدایت می کند ، بلکه با نمایش اقشار متدیّن در صفوف شرکت کنندگان (که طی یک اقدام زیرکانه توسط تمام سازندگان برنامه های جاری کارسازی شده است) ، در حال تغییر سبک زندگی بخش هایی از جامعه است که هنوز از شرّ آفات موسیقی و به طور کلی سبک زندگی ترویجیِ لیبرال دموکراسی ، به دور مانده اند. نمایش زنانِ چادری در حال کف زدن، هم خوانی و انجام حرکات موزون توسط آنان که دون شان هر زنِ مسلمانی است ، پیش از این به عنوان یک ابزار مشروعیت بخش توسط برنامه خندوانه به آزمون گذاشته شده بود و بعد از قبح زدایی از این اقدامات ، حالا برنامه های شب کوک و دور همی را نیز به استفاده از این ابزار موثر برای کسب مشروعیت سوق داده است. این سبکی از زندگی است که پیش از این الگوی آن در کشوری مثل ترکیه بواسطه حضور زنان محجبه در کاباره ها و مشاهده شویِ خوانندگان ساخته شده است.

۶-حجت الاسلام صدیقی خطیب نماز جمعه تهران در روز ۱۳ فروردین ماه ۱۳۹۵ در بخشی از سخنان خود تاکید کرده بود: «دشمن برنامه‌های خطرناکی را برای جوانان ما وضع کرده و شبکه‌های اجتماعی با تزریق‌های خود به جامعه آنان را هدف قرار دادند و در حال بردن ناموس و جوانان ما هستند. باید در بنیان دانشگاه‌ها و مدارس تحول انقلابی صورت گیرد. دشمن در حال بمباران و موشک‌باران فرهنگی است و باید به داد جوانان برسیم.»
۷-هر چند اظهاراتی از قسم سخنانِ حجت الاسلام صدیقی از سرِ سوز و احساسِ خطر و مسئولیت است ، اما برخی مواقع ، اقدامات مسئولین ، حکایت گُم کردن سوراخِ دعا یا کوبیدن آب در هاون است.

عقل سلیم به این واقعیت دست می یابد که وقتی رسانه ملّی به عنوان قطب فرهنگ ساز ، جریان ساز و دانشگاه بزرگ کشور ، صریحا و رسما مشغول ترویج حرام است ، نیازی به برنامه ریزی خطرناک دشمن نیست و حتی می توان این فرضیه را مطرح کرد که ممکن است بخشی از دست اندرکاران این دانشگاه بزرگ ، بخشی از جمعی دشمن را تشکیل می دهند. حتی درباره مصادیق خطبه های خطیب نیز سوالاتی از حجت الاسلام صدیقی بدین شرح مطرح است که مگر شبکه های اجتماعیِ مختصّ تلفن همراه که به قول خطیب نماز تهران ، ‌در حال بردن ناموس و بمباران جوانان هستند از راه قاچاق یا غیر قانونی وارد کشور شده اند؟ مگر غیر از این است که نسل۳و۴ اینترنتِ تلفن همراه ،‌ توسط وزارت ارتباطات و بر خلاف دستور صریح مقام معظم رهبری وارد کشور شد؟

۸-مسئله اینجاست که دستگاه های حکومتی با بودجه بیت المال، در روز روشن و با افتخار مشغول خیانت در چارچوب بالا بردن بیلان کاریِ خود هستند تا به قول هم وطنان ارمنی ،‌ گاماس گاماس به سمت ارتجاع و نابودیِ هر آنچه بر پیِ خون شهدا ساخته شد ، پیش برویم. تغییرات اجتماعی که هرازگاهی نمادهای آن در بزنگاه هایی مثل نتیجه انتخابات مجلس شورای اسلامیِ تهران ظهور و بروز می یابد ، حاصلِ همین تلاش بی وقفه حکومتی است که با تغییر ذائقه مردم و سوق دادن آنان به سبک لیبرال دموکراسی انجام می شود. و مسئله قابل تامل اینجاست که همین دستگاه ها بعد از تغییر ذائقه مردم به سبک دشمن در یک دور باطل، نوای جدید سر می دهند که اگر مطابق ذائقه مردم عمل نکنیم آنها به سمت تولیدات غرب خواهند رفت. ادعایی که توسط همه توجیه گران مطرح می شود و البته پیش از این پاسخ آن توسط امام خمینی داده شده است.

----------------------------

گزیده‌ای از آراء امام خمینی و مقام معظم رهبری درباره رسانه ملّی و موسیقی

۱- مقام معظم رهبری روز ۱۲ تیر ماه سال ۱۳۸۹ در دیدار با رئیس سازمان و جمعی از هنرمندان صدا و سیما، رسانه ملی را، مرکز هدایت فکری جامعه برشمرده و با اشاره به تعبیر حضرت امام خمینی رحمت‌الله علیه(۱) درباره صدا و سیما فرموده بودند: «این دانشگاه بزرگ باید همچون قله‌ای عظیم و سرچشمه‌ای همیشه جوشان، زلالِ معارف الهی – انسانی – اجتماعی – فرهنگی و سیاسی را در زندگی مردم جاری سازد که این جایگاه بسیار مهم، تکالیفی اساسی را در مقابل مسئولان، دست اندرکاران و همکاران هنرمند صدا و سیما قرار داده است.»

۲- «اینکه می‌گویند که اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می‌روند از جای دیگر می‌گیرند موسیقی را، بگذار بگیرند از جای دیگر، شما عجالتاً آلوده نباشید؛ آنها هم کم کم برمی‌‌گردند به اینجا. این عذر نیست که اگر موسیقی در رادیو نباشد، آنها می‌روند از جای دیگر موسیقی می‌گیرند. حالا اگر از جای دیگر موسیقی بگیرند، ما باید به آنها موسیقی بدهیم؟! ما باید خیانت بکنیم؟! این خیانت است به یک مملکتی، خیانت است به جوانهای ما. این موسیقی را حذفش کنید بکلی، عوض این یک چیزی بگذارید آموزنده باشد. کم کم مردم را و جوانهای ما را عادت به آموزندگی بدهید؛ از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید. اینکه می‌بینید که جوانها اگر این نبود می‌روند سراغ موسیقی دیگر، برای این که اینها عادت کردند! این شاهد بر این است که جوانهای ما فاسد شدند. الآن ما موظّفیم که این نسلی که فاسد شده برگردانیم به صلاح و نگذاریم این کوچکهای ما فاسد بشوند، اینها را جلویش را بگیریم، باید جدّ باشد این مسائل.»(۲)

۳- بکارگیرى آلات موسیقى براى نواختن موسیقى غیرلهوى، اگر براى اجراى سرودهاى انقلابى یا دینى و یا براى اجراى برنامه‌‏هاى فرهنگى مفید و برنامه‌‏هاى دیگر با غرض عقلایى مباح باشد، اشکال ندارد به شرط اینکه مستلزم مفاسد دیگرى نباشد و همچنین آموختن و یاد دادن نوازندگى براى امر فوق فى‏نفسه اشکال ندارد. ولى ترویج موسیقى با اهداف عالیه نظام مقدس اسلامى سازگار نیست.(۳)

۳ بند فوق از یک سو مبانی نظری محکمی درباره محدوده موسیقی در نظام جمهوری اسلامی ایران و به طور خاص در رسانه ملی به عنوان یک دانشگاه بزرگ را مشخص می‌سازد.
الف- یک برآیند مشخص از فرامین امام خمینی(ره) این است که موسیقی باید به طور کلی از رسانه ملی حذف شود و ترویج کنندگان آن خائن محسوب می شوند. البته در فرمایشات دیگر امام(ره) این کلام صریح وجود دارد که منظور ایشان از موسیقی سرودهای انقلابی و موارد مربوط به جنگ نبوده است.(۴)

ب- براساس نظرِ صریح مقام معظم رهبری، ترویج موسیقى با اهداف عالیه نظام مقدس اسلامى سازگار نیست.

***

۱- امام خمینی (ره) فرمودند: «صدا و سیما یک دانشگاه بزرگ است»

۲- یکی از آراء امام خمینی درباره موسیقی: سخنرانی در جمع کارکنان رادیو دریا، نقش تربیتی رادیو و تلویزیون، ۳۰ تیر ۱۳۵۸ ، صحیفه امام خمینی جلد ۹ صفحه ۲۰۵

۳- س ۱۱۴۵، پاسخ مقام معظم رهبری به سوالی تحت عنوانِ آیا آموختن موسیقی به‌خصوص سنتور جایزاست؟ ترغیب و تشویق دیگران به آن چه حکمی دارد؟

۴- امام خمینی صبح روز ۱۷ دى ۱۳۶۲ خطاب به اعضاى شوراى سرپرستى صدا و سیما می‌فرمایند: «من از اولى که انقلاب پیروز شد و این امور به آقایان واگذار شد، راجع به صدا و سیماى جمهورى اسلامى خیلى پافشارى داشتم که مسائلى که آنجا طرح می‏شود، و وضع آنجا یک وضعى باشد که خودش مروّج اسلام باشد. اول هم بدتر شلوغ بود، خیلى خیلى ناگوار بود. زمانى که قطب‌زاده هم بود به ایشان من سفارش کردم که شما این موسیقی‏ها را بردارید، این چیزهایى که نمی‏توانید جدا کنید از هم، اصلش آن را نگذارید. ما یک کار حرامى را بکنیم که یک چیزى را می‏خواهیم نشان بدهیم، این صحیح نیست، ایشان یا نتوانست یا نخواست، نشد... بازهم این را تکرار می‌کنم که موسیقی‌‏ها باز کمى هست، باید اشخاصى که مطلعند اینها (موسیقى) هستند مشاهده کنند ببینند اگر یک چیزى را مى‏بینند موسیقی اش را نمی‏توانید رد کنید، اصلش را رد کنید... در اینجا محمد هاشمى مدیر عامل وقت صدا و سیما از امام می پرسد منظور غنا است؟ و امام می‌فرماید همان را می‏گویم اگر موسیقىِ‌حرام باشد ... آن چیزهایى که راجع به جنگ است اینها چیزى نیستند. دوباره محمد هاشمی می پرسد سرودها؟ و امام می‌فرمایند: بله، این‏ها چیزى نیستند، اما گاهى هم هست که غناست...هاشمى مجددا می‌گوید: شما موارد خاصى که به نظرتان هست‏ ، اگر موارد خاصى را در نظر دارید معیّن کنید. و امام درپاسخ می گویند:«من نمی‌‏توانم بگویم ، من که نمی‌توانم بنشینم پاى رادیو ببینیم چى می‌‏گوید، اینجایش چطور است. این را باید خود شما آقایان، اشخاصى که مطلعند از آن، جدا کنند از هم، لابد مى‏توانند این را، وقتى هم که چیزى را می‌‏خواهند [به پخش‏] بدهند، می‌‏توانند این را جداش کنند، اگر هم نتوانستند اصلش را کنار بگذارند!»