مگر چند سال گذشته است !!!

ما نباختیم ؛ چون پشیمان نیستیم و پشیمان نیستیم ؛ چون نباختیم .
ما بردیم ؛ چون دفاع کردیم و دفاع کردیم ؛ چون مَردیم .
ما جنگیدیم ؛ چون غیرتمندیم و غیرتمندیم ؛ چون مسلمانیم .
کوه ها بر گام هامان به سجده نشستند
و آسمان ها بر سجودمان غبطه خوردند.
تیغ ها از حنجره هامان گریزان بودند و حنجره هامان تشنة خون حیات .
قلب هامان در حسرت دیدار گلوله می سوخت و انفجار آرزو به دل ، از گریز ما.
ما با «مین »ها هم خانه بودیم
و بر سفرة «تخریب » تناول می کردیم .
دود و خاکستر، سایه بانمان بود و آتش ، گرمای وجودمان .
زمین که می خوردیم ...
آسمان می شکست
و بر هوا که می رفتیم ، زمینیان غبطه می خوردند.
سرهامان با سربند نسبت نزدیک داشتند
و سربندها با قناصه ، احوال پرسی می کردند.
لب هامان با خنده بیش تر مأنوس بود، و اشک هامان جاری چشم های پاک مان .
پوتین که به پای می کردیم ...
زمین را از زیارت گام هامان محروم می ساختیم
و کلاه خود را که بر سر می گذاشتیم ،
خورشید از نتابیدنش بر خود می لرزید.
پس :
بیاییم به شهدا فخر نفروشیم .
بیاییم غبطة جنگ ندیده ها را نپسندیم .
بیاییم و برادری جبهه ها را به شهرها سرایت دهیم .
بیاییم و خدای حاکم بر جبهه را با شهری ها مأنوس سازیم .
بیاییم یک بار دیگر خود را بیازماییم .
حرمت گُل ها را پاس بداریم .
سبزه ها را لگد نکنیم .
قرار نیست همة گیاهان گل بدهند.
انتظار بی جا نداشته باشیم .
هر گلی بویی دارد، همه را به یک چشم زیارت نکنیم .
ما که :
هر روز به گل ها سلام می کردیم ،
چرا امروز از احوال پرسی غنچه ها دریغ داریم ؟
هر شام با تبسم شیرین زندگی می خفتیم ،
چرا امروز با حسرت گذشته، دل را چرکین می کنیم ؟
هر ظهر، میهمان قنوت دست هامان بودیم ،
چرا امروز سفرة مادیات را بهتر می شناسیم ؟
هر روز هنگام غروب ، دل به دریای بی کران آسمان می سپردیم و روح را جلا می دادیم ،
چرا امروز از لطافت خلقت و جلال و جمال خالق غافلیم ؟
بیا تا:
یک بار دیگر به روزهای نه چندان دور برگردیم .
یک بار دیگر در قنوت نمازهامان به پرواز درآییم .
یک بار دیگر به همسایگان خود، تبسم زندگی بسیجی را هدیه دهیم .
یک بار دیگر به صفرکیلومترها و تازه واردها به دیدة احترام بنگریم .
یک بار دیگر هجوم بریم و زودتر از دیگران ظرف های تبرکی را شست وشو دهیم
و هم چنان در سلام کردن بر دیگران پیشی گیریم .
مگر چند سال گذشته است؟
کوه که به این سرعت چهره عوض نمی کند؛ هرچند که سیلاب و طوفان سهمگین باشد.