چاهی‌ که در غفلت مسئولین برای جوانان کنده‌اند!

تکنولوژی واژه مرکبی از “تکنیک” و “لوژی” می‌باشد. “لوژی” از لوگوس به معنای عقل گرفته شده است، بنابراین تکنولوژی علم است، نوعی تفکر و عقلانیت است. امکان ندارد که تکنیک بدون مقدمات خود در جایی یافت شود و رشد نماید. از جملة شرایط و مقدمات پیدایش تکنیک، تفکر و عقلانیت فنی است، و مثل یک ارگانیسم و یک ماشین منظم و مرتب، هماهنگ و راحت کار می‌کند تا راه توسعه هموار گردد. امروز دنیا بر محور علم می‌چرخد، کلید همه جوامع، علم و اطلاع فنی است، بدون علم نمی‌توان جامعه‌ای غنی، مستقل، آزاد، عزیز و قوی به وجود آورد.

دیدگاه اسلام نسبت به علم را می‌توان در این حدیث نبوی به خوبی دید: “اطلبو العلم ولو بالصین: در طلب دانش باشید حتی اگر برای دست‌یابی آن نیاز باشد که به چین سفر کنید.” چین به عنوان دورترین نقطه و یا به اعتبار این‌که در آن ایام یکی از مراکز علم و صنعت جهان بوده یاد شده است. هر علمی که متضمن فایده و اثری باشد و آن فایده و اثر را اسلام به رسمیت بشناسد، یعنی آن اثر را اثر خوب و مفید بداند، آن علم از نظر اسلام خوب و مورد توصیه و تشویق است.

نزول آیاتی که در آن عبارات «أَفَلا تَعْقِلُونَ»، «لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ» و «فانظروا» به کار رفته و نظایر فراوان اینها که در قرآن کریم آمده، همه شاهد مثال‌های ما برای نشان دادن اهمیت علم و دستور اسلام برای علم آموزی است.

تاریخ زندگانی انبیاء گذشته نیز شاهدی است گویا که دین هیچ وقت با دانش فنی و صنعت مخالف نبوده است. بلکه خود انبیاء از این دانش بهره‎مند بودند و از آن استفاده و امرار معاش می‎کردند و به دیگران تعلیم می‎دادند. مثلا حضرت سلیمان (ع) از امکانات فراوانی برخوردار بود و قرآن کریم نحوة استفاده او را از وسایل صنعتی آن روزگار در سوره سبأ بازگو می‎کند. به همین جهت:

الف) اصل تکنولوژی و فرایند صنعتی شدن در دین ممدوح و مورد ترغیب می‌باشد.
ب) مهمترین بهرة درست ازصنایع پیشرفته هر عصر عبارت است از تأمین نیازهای علمی و عملی مردم آن عصر.

بنابراین به روشنی می توان خط مشی دین را دربارة بهره‌برداری از صنایع و تکنولوژی استنباط نمود که استفاده از تکنولوژی در تمام امور سازنده و سودمند، رواست.

زندگی امروز ما بیش از پیش با تکنولوژی و محصولات آن گره خورده است به گونه‌ای که نمی‌توان جهان را ثانیه‌ای بدون آن تصور کرد و می‌توان آنچه که بیشترین نفوذ و تاثیرگذاری را در زندگی بشر، بدون در نظر گرفتن محدودیت سنی داشته، فضای مجازی و محصولات این فضا دانست.

سلطه و نفوذ این دستاورد بشری چنان سمت و سوی زندگی‌ها را عوض کرده که مخاطب و کاربر بدون آنکه توجه کند در مسیری قرار می‌گیرد که صاحبان این فضاها به دنبال آن بوده‌اند. حتی نوع بازی‌های نسل جدید و نوع تفریحات سنین مختلف با ورود در این فضا، شکل دیگری به خود پیدا کرده است. اگر تا چند سال قبل مردم با بازی های جسمی و در فضای حقیقی انرژی خود را تخلیه می‌کردند، امروزه به سبک دیگر و با شیوه‌های خطرناک دست به رفع این نیاز می‌زنند. آنچه که مشهود است به عرف تبدیل شدن این شیوه زندگی در بین خانواده‌های ایرانیست.

با توجه به تاثیرگذاری این فضا در حال و آینده افراد می‌توان تفسیر زیبای امام خامنه‌ای در تشبیه آن به شمشیر دو لبه را درک کرد.

از جمله این فضاها، سایت‌های پر بازدیدی از قبیل آپارات و ویسگون هستند که نیازهای مخاطبین خود را در قالب فیلم، تصویر و صوت برطرف می‌کنند و کاربران آن‌ها بعضا به دلایل تفریحی، تبلیغی یا حتی علمی در آنجا حاضر می‌شوند. اما آنچه که در این سایت‌ها قابل مشاهده است آنست که مدیران آن‌ها تعمدا و یا سهوا ایرادات محتوایی تصاویر و فیلم‌های موجود در سایت‌ها را نادیده می‌گیرند.

البته نمی‌توان همچین اشتباه فاحشی را حول محور سهوی بودن توجیه کرد چرا که حفظ اصول اخلاقی از بدیهیات هر امری است و عدم رعایت آن، خروجی یک مدیریت ضعیف و یا افکاری پلید می‌باشد. وقتی خانواده به پشتوانه نظارت دولتی اسلامی مسیر استفاده از این فضاها را برای فرزندان خود میسر می‌کند و از فضاهای اخلاقی این محیط ها امنیت خاطر دارند، این عین خیانت به اعتماد مردم و نسل آینده‌ی ماست. چرا که آنچه دیده و شنیده می‌شود با مبانی شرعی، عرفی و اخلاقی یک دولت اسلامی بسیار فاصله دارد.

جوان و نوجوانی که تا قبل از ورود به این محیط با آموزه‌های شرعی، مصونیت‌های اخلاقی برای خود فراهم کرده است، اولین مساله‌ای که در بدو ورود به این فضا به ذهنش متبادر می‌شود، تضاد و تناقض عملکرد این مدیران با اصول اسلامی و ایرانی ماست. محیطی که دریچه چشمان کاربران را به تصاویر و فیلم‌هایی باز می‌کند که روح جوان و نوجوان تازه به بلوغ رسیده را در دریای آلوده غرایز و شهوت های جنسی غرق می کند.

به راستی گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی، چشم‌چرانی و این نگاه‌های آلوده است که بذر شهوت را در دل بارور ساخته و صاحبش را به فتنه و انحراف مبتلا می‌کند. امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: چه بسا نگاه‌هایی که غصه‌های طولانی را در پی دارد. کم من نَظْرَةٍ اورثت حسرة طویلة (کافی ج ۵، ص ۵۵۹، خ ۱۲) و این بدان معنی است که چشم قوی ترین ابزار حسی است.

یعنی میدان آستانه تحریک چشم از بقیه حواس وسیع‌تر است و بیشترین تحریکات حسی را دریافت می کند. این دل است که بعد از نگاه به کار می‌افتد، یعنی آنچه را دیده می‌بیند، دل طلب می‌کند و چون امکان رسیدن به آنچه دیده شده فراهم نمی‌شود، افسردگی و رنجوری بیماری‌های جنسی و جامعه‌ای افسرده با افرادی به دنبال دارد که نهایت آمالشان رسیدن به چیزیست که دلشان به دنبال آن بوده است.

قُل لِلمؤمِنینَ یغُضُّوا مِنْ اَبْصارِهِمْ وَ یَحفَظُوا فُرٌجَهُمْ ذلِکَ اَزْکی لَهٌم اِنَّ اللهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعونَ
به مؤمنان بگو چشمان خود را فرو بندند و دامن خود را حفظ کنند،این برای آنها پاکیزه‌تر است و خدا به آنچه می‌کنند، آگاه است...

عمده ترین دلیل این بی بند و باری فاحش می‌تواند جذب انواع کاربران با سلایق متفاوت باشد؛ چرا که در این سایت‌ها آنچه باعث بالارفتن مصرف ترافیک و پهنای باند و در نهایت افزایش درآمدها و سودهای کلان مالی می شود، همین زیاد بودن تعداد کاربران است.

البته این سودهای مالی جدای از بحث دلالی باند می‌باشد که امنیت و استقلال اقتصادی مملکت را با بحران رو به رو کرده و منافع قشر اندکی در این مسیر باعث سنگ اندازی و جلوگیری از تشکیل شبکه ملی اطلاعات نیز شده است. مواردی چون انتشار عکس و فیلم‌های مستهجن به بهانه جذب حداکثری مخاطب، مثل کلیپ‌های مرتبط با گروهک های تروریستی، خوانندگان ضد انقلاب، اجرای موسیقی توسط زنان بی‌حجاب و همچنین نقض قوانین کپی رایت برای ویدئو‌هایی که بدون در نظر گرفتن حقوق مادی و معنوی آن آثار، در اینگونه سایت‌ها منتشر می‌شوند و عدم محدودیت برای اشتراک گذاری عکس ها و فیلم‌ها جهت مصونیت کاربران و حفظ حریم خصوصی افراد، در این سایت ها به وفور دیده می شود. عدم نظارت بر این سایت‌ها باعث سوء استفاده افراد مغرض و بعضا از هم پاشیده شدن بنیان خانواده‌ها شده است.

بجاست که کاربران این سایت ها، احساس امنیت در این فضا را از دستگاه‌های نظارتی مسئول، مطالبه نمایند. اما گویا این امر برای مسئولین ما گران است و آینده و سلامت روحی و روانی میلیون‌ها کاربر این سایت‌ها در برابر منافع اقتصادی و اهداف پشت پرده‌ی عده ای قلیل، موضوع مهمی به حساب نمی‌آید.

این در حالی است که طبق ماده ۲۱ قانون جرایم رایانه‌ای، انتشار محتواهایی که خلاف عفت و اخلاق عمومی، مقدسات اسلامی و امنیت و آسایش عمومی است پیگیرد قانونی دارد، ولی گویا این قوانین در مورد دست اندرکاران این سایت‌ها صدق نمی‌کند. آنچه مایه تاسف بیشتر است، بی‌توجهی دستگاه‌های مرتبط از قبیل وزارت ارتباطات، وزارت ارشاد، وزارت اطلاعات، کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه رایانه‌ای و پلیس فتا می‌باشد.

گویا مدیران و کلیدداران این فضا فراموش کرده‌اند که هیچ هدفی در اسلام نمی‌تواند وسیله را توجیه کند و صحبت امام روح الله را در مورد موسیقی به طوفان بندگی قدرت سپردند و به هر ریسمان پاره‌ای برای جذب کاربران خود چنگ می زنند. امام خمینی (ره) در مورد موسیقی می‌فرمایند: اگر بخواهید مملکتتان یک مملکت صحیح باشد، موسیقی را حذف کنید؛ نترسید از اینکه به شما بگویند کهنه پرست شده‌اید.

باشد ما کهنه پرستیم. همه این کلمات نقشه است برای اینکه شما را از کار جدی عقب بیندازند. این که می‌گویند اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می‌روند از جای دیگر موسیقی می‌گیرند، بگذارید از جای دیگر بگیرند. شما عجالتا آلوده مباشید آنها کم کم بر می‌گردند به اینجا. این عذر نیست که اگر موسیقی نباشد در رادیو، آنها می روند از جای دیگر موسیقی می‌گیرند.

حالا اگر از جای دیگر می‌گیرند آیا ما باید به آنها موسیقی بدهیم! ما باید خیانت کنیم! موسیقی خیانت است به یک مملکت و خیانت است به جوانهای ما. این موسیقی را حذفش کنید آن را به طور کلی عوض کنید و یک چیز دیگری بگذارید که آموزنده باشد. کم کم مردم و جوانها را عادت به امور زندگی بدهید. از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید. آنهایی را که می‌بینید می‌گویند اگر تلویزیون موسیقی پخش نکند می‌رویم سراغ موسیقی برای این است که اینها عادت کرده‌اند. (صحیفه نور جلد ۸ صفحه ۱۹۷ تا صفحه ۲۰۱)

وقتی امام امت این چنین موسیقی را رد می‌کند و قبیح می‌داند، مسئولین باید فکری به حال این چاه پر از خار و خاشاکی کنند که برای این جوانان با فطرتی پاک مهیا کرده‌اند...