به مدیرمسئول سایت رهاشده الف....لم تقولون مالا تفعلون!

جناب آقای احمد توکلی

نوشته ام را با همان جمله ای آغاز می کنم که شما نوشته اخیر خودتان با عنوان ( بازنده و بازنده تر) را آغاز کرده بودید: گاهی یک سخن ممکن است تمام زحمات آدم را بر باد دهد.

۱- شما افترانامه ای را درباره هفته نامه یالثارات منتشر کرده اید و نسبت «قذف» را به این نشریه داده اید. در خوشبینانه ترین حالت قصد امر به معروف و نهی از منکر را داشته اید غافل از اینکه شرط اول در امر به معروف و نهی از منکر علم به معروف و منکر است.

بنابر صریح فتاوای رهبر انقلاب «شرط اول امر به معروف و نهی از منکر، علم به معروف و منکر است یعنی امر و نهی‌کننده باید معروف و منکر را بشناسد و در غیر این صورت موظف نیست امر به معروف و نهی از منکر کند، بلکه نباید چنین کاری بکند»شما با آن اعتماد به نفس همیشگی تان بدون اطلاع از جزئیات گناه بزرگ قدف چنین تهمت بزرگی زده اید.بنابر نظر فقها و حقوقدانان یکی از عناصر تشکیل دهنده رکن مادی جرم قذف این است که نسبت دادن زنا یا لواط به قدر کافی صریح باشد. آیا نوشته یالثارات به صراحت نسبت لواط و زنا داده بود یا برعکس، نه تنها چنین نسبتی را نداده بود که به صراحت منظور خود را صرفا با نقل یک حدیث روشن کرده بود که :»رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: هر مردی که زنش خود را آرایش کند و با آن حالت از منزلش بیرون آید، آن مرد دیوث می باشد و اگر کسی چنین مردانِ بی تفاوت در مقابل همسر و ( دختران و خواهرانشان ) را دیوث بنامد گناهی نکرده است.»

مشابه همین روش نقل یک حدیث را شما هم در نوشته خود در پیش گرفته اید جایی که در بند ۲ آورده اید:« پیامبر -صلی اللّه علیه و آله و سلّم- در وصیت به علی -علیه السلام- فرمود: مسلمان کسی است که مردم از آسیب دست و زبانش سالم بمانند. و باز فرمود: علی جان خداوند مخلوقی برتر از زبان نیافریده است که با زبان انسان وارد بهشت می شود و با همین زبان به جهنم درمیفتد. پس آن را محدود کن که اگر رهایش کنی سگِ هاری خواهد بود.» با منطقی که شما در پیش گرفته اید می توان جدلا گفت که به بهانه امر به معروف و نهی از منکر نسبت سگِ هار به یالثاراتی ها داده‌اید!

۲- در بند دیگری از نوشته خودتان از گناه دیگری پرده برداری کرده اید و آن عبارت است از گناه انتشار عکس ها! نوشته اید:» ۷- پس از وقوع، انتشار این عکس ها چه وجهی دارد؟ علی القاعده مجاز نیست. البته اگر کسی بخواهد به عنوان تقبیح این گونه اعمال به آن عکس ها استناد کند به شرط آن که بیننده یا بینندگان، صاحبان آن تصویر را نشناسند، مجاز است. ولی انتشار عکس مرد شناخته شده ای با همسرش که حجاب ندارد گناه است. گناه با گناه چاره نمی شود.»

با همان اعتماد به نفس همیشگی تان این بار پا در کفش فقها کرده و فتوایی مجعول می دهید که : انتشار عکس مرد شناخته شده ای با همسرش که حجاب ندارد گناه است! کاش حداقل خودتان در سایت الف فتوای خودتان را رعایت می کردید! شاید خوب باشد گاهی هم سری به الف خودتان بزنید و ببینید که فراوان عکس های کسانی را منتشر کرده اید که حجاب کامل شرعی ندارند. و البته اگر بجای عیب جویی از دیگران بر سایت خودتان نظارت می کردید که این روزها مورد خطاب استاد اخلاق، آیت الله حائری شیرازی قرار نمی گرفتید که سایت شما ابزار استهزاء و تهمت و بی نزاکتی شده است! لم تقولون ما لا تفعلون؟

۳- نوشته ام را با همان جمله ای به پایان می برم که شما نوشته خود را به پایان بردید: متواضعانه میخواهم: برای اصلاح دنیا و آخرت خود از نسبت های ناروا پوزش بطلبید و این گذشت را درخواست کنید، حتی اگر کوچک شوید. کوچکی دنیا جبران پذیر است، خواری آخرت جبران ندارد. هنرمندان عواطف رقیق دارند و درمیگذرند. چرا که آنان هم به گذشت و بخشش خداوند نیازمندند، که قرآن در همان سوره نور، آیه ۲۲ می فرماید: «وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ پس باید ببخشند و از مجازات درگذرند. آیا دوست نمیدارید که خدا از گناهان شما چشم بپوشد؟ و پروردگار بسیار آمرزنده و مهربان است.»