نواب اسوه همیشه دوران...

امروز ۲۷دی، شصت سال از شهادت سید مجتبی نواب صفوی می‌گذرد.

امّا تبریک صمیمانه به خاطر گذشت شصت سال از حضور عنداللهی نواب و شصت سال حضور مرامی و شخصیتی نواب در شاکله مقدس نظام اسلامی. و چرا چنین نباشد. مگر نه آن است که بنیانگذار این نظام الهی، مؤیّد و حامی نواب بود، نواب‌گونه‌ها را پرورید. خلف صالح او؛ ولی‌فقیه دوران از ارادتمندان و اقتداگران به مسلک و مرام آن، ذریّه رسول‌الله بوده است.

نواب به دلیل صدق و اخلاص، نسبت به شعار قرآنی فدائیان اسلام؛ «کلمه‌الله هی‌ العلیا» خود نیز به برترین منزلت نزد خدای سبحان رسید؛ شعاری که امروز نیز اولین و آخرین سخن قبیله‌ شهیدان و مبارزان راه خداست.

نواب و یاران مرامی او، در دوران خود، علی‌رغم قلّت عدد و کثرت دشمن، در همان عصر ظلمت طاغوت، حائز برترین ابهت و صلابت میان معاصران بودند.

نواب و یاران پیش از آنکه دست به سلاح ببرند نظام طاغوت و بساط طاغوتیان در همت و اراده خود در هم شکسته بودند. بیشترین اتکای ملی‌گریان در مبارزات سیاسی و بیشترین حمایت نسبت به رهبر مبارزان دینی علیه شاه از آن فدائیان اسلام بود.

به حمد و شکر الهی، روح صلابت و حماسی نواب، پس از انقلاب فراگیر شد و تا زمانی که این روحیه محفوظ بماند، جریان اسلام آمریکایی و اسلام لیبرال نصیبی جز شکست و شرم‌ساری نخواهد داشت علی‌رغم جولان ظاهری. والسلام