همه جا کربلاست، همه جا نینواست
تو حسین منی نور عین
منی
از
لب نهر آب همه در پیچ و تاب
خون به لب تشنگی کرده
دلها کباب
ساقی
تشنه لب غرق بحر طعب
شده
نقش زمین کوه عشق و ادب
یک عمر در عزای تو باران نوشته ایم
اسم "هواللطیف" فراوان نوشته ایم
اسم هو الطیف خدا را یکی یکی
دور و بر حسینه ها مان نوشته ایم...
سوختیم و شعله ی بال و پر ما شد بلند
فطرسی از گوشه ی خاکستر ما شد بلند
در تنزل کردن معشوق سیر عاشق است
عشق کوتاه آمد و زیر سر ما شد بلند....
من آمدم دوباره به دستم قلم دهی
شاعر شوم به شعر دم محتشم دهی
عطر حرم به پیرهن دفترم دهی
پاداش این دلانه غبار حرم دهی
ما در حریم تو همه مستیم یا حسین
ما را ببخش عهد شکستیم یا حسین...
آقا منم! گدای قدیمی این درم
عمریست گرد کرببلایت کبوترم
خوبم شناختید منم بی حیا گدا
رزق از شما گرفتم و بر بام دیگرم...